Afgelopen 14 september was het zover: de Rode Hoed bestond 25 jaar en, zo maakte ik tijdens ons jubileum bekend, staat aan de vooravond van een gedeeltelijk nieuwe toekomst. Het gebouwencomplex, eigendom van de Stichting Vrijburg en schatplichtig aan de Banning Vereniging, wordt dit najaar aangekocht door Amerborgh International, de investeringsmaatschappij van Alex Mulder. Daarmee is een einde gekomen aan een onzekere periode die al in ons vorige jubileumjaar in 2010 begon. De twee jaar eerder ingezette crisis bereikte de Rode Hoed, boekingen werden afgezegd, de omzet uit zaalverhuur en catering die de financiële basis voor de programmering moest leveren, bleef achter bij de verwachtingen. Uitzicht op verbetering was er niet en dus kromp de organisatie met een derde in. Zonder steun van de Stichting Vrijburg en de Banning Vereniging dreigde op termijn een faillissement, het zoveelste bijna bankroet in onze geschiedenis.
In overleg met het Vrijburgbestuur ben ik op zoek gegaan naar een kapitaalkrachtige investeerder die bereid zou zijn onze toekomst veilig te stellen. Die vond ik in Alex Mulder, de culturele mecenas die onder meer De Nieuwe Liefde mogelijk heeft gemaakt en ook Felix Meritis kocht. Hij bleek niet alleen bereid de Rode Hoed te kopen, uit de opbrengst waarvan Vrijburg ook het werk van de Banning Vereniging kan blijven financieren. Hij garandeerde ons ook dat we onze programmering ongewijzigd kunnen voortzetten.
Inmiddels zijn we volop in gesprek over de vraag hoe de drie debatcentra hun voordeel met elkaar kunnen doen, zowel zakelijk als programmatisch. Want als we het over de crisis hebben, dan geldt die louter de zakelijke kant van de Rode Hoed en niet de programmering. Die trok door de jaren heen steeds meer bezoekers, verbreedde en verjongde. Vrijwel alle aandachtsgebieden uit de eerste tien jaar van de Rode Hoed en uit het tweede decennium zijn de afgelopen vijf jaar samengebracht in de programmering: poëzie, politiek, muziek, toneel, filosofie, religie en natuurlijk debat.
Resten twee de laatste tijd veel gestelde vragen: wat hebben de Stichting Vrijburg, de Banning Vereniging en de Rode Hoed nu nog met elkaar te maken en waarom doet Alex Mulder wat hij doet?
De relatie met de Stichting Vrijburg was die van huiseigenaar en subsidiegever en is met de verkoop beëindigd. Voor de Rode Hoed en de Banning Vereniging verandert er niets: de Rode Hoed blijft ook in de geest van de Banning Vereniging programmeren en de Banning Vereniging zal activiteiten in de Rode Hoed blijven organiseren, financieel mogelijk gemaakt door de Stichting Vrijburg.
En wat de motivatie van Alex Mulder betreft, die kan ik niet betere verwoorden dan zijn directeur Stef Collignon in ons jubileumboek deed: “Als je succes hebt, moet je iets terugdoen. Niet uit schaamte of religieuze overtuiging, maar omdat het zo hoort. Als jij wint, is er altijd iemand die iets verliest. Alex Mulder vindt dat je moet omzien naar de verliezers. Bij Amerborgh kunnen wij ons heel goed vinden in Huub Oosterhuis die zegt dat je moet omzien naar hen die geen verweer hebben.”
Ton van Brussel, directeur de Rode Hoed