Het doel van de Steunstichting is het ondersteunen van de in Amsterdam gevestigde Banning Vereniging. In de praktijk betreft dit alleen financiële steun, in de orde van grootte van 50.000 euro per jaar. Dit is sinds november 2015 het enige doel van de stichting.

In de afgelopen 19 jaren had de stichting er nog een tweede doelstelling bij: de instandhouding en de bescherming van het monumentale gebouwencomplex van De Rode Hoed aan de Keizersgracht in Amsterdam, rekening houdend met de traditie van dit gebouw. Het is in 1630 gebouwd als schuilkerk van de Remonstranten en is meer dan 350 jaar hun kerk geweest.

Deze tweede doelstelling bezorgde de stichting in de afgelopen fase van haar bestaan veel meer werk dan de eerste doelstelling. De stichting was vooral druk als monumentenstichting, waar zij voordien alleen een vermogensstichting voor een ‘goed doel’ (een vereniging) was.

Rode Hoed

De steunstichting heette in deze fase Stichting Vrijburg, naar de stichting die in 1985 werd opgericht om het gebouwencomplex te restaureren. In 1990 begon Huub Oosterhuis daar de Rode Hoed. Al vrij snel na het begin vestigde de voorloper van de Banning Vereniging, de Arbeidersgemeenschap der Woodbrookers, zich ook in De Rode Hoed. Deze vereniging van ‘religieus-socialisten’ was in 1919 opgericht door de ‘rode dominee’ Willem Banning. Deze vereniging en De Rode Hoed hebben een aantal jaren samengewerkt.

De vereniging had al een ‘Stichting tot steun van het Woodbrookerswerk’. Die ontstond in de jaren dertig toen Banning voor zijn vormingswerk een groot bedrag had gekregen van de dichteres Henriëtte Roland Holst. Daarmee werd in Bentveld bij Zandvoort een groot pand met een duinterrein gekocht, het eerste vormingscentrum van de vereniging.

De samenwerking met De Rode Hoed leidde in 1997 tot een samengaan (overname) van de Stichting Vrijburg door de Stichting tot steun van het Woodbrookerswerk. Het vormingscentrum in Bentveld was intussen verkocht. De opbrengst ging mee in de fusiestichting, die als naam ‘Vrijburg’ handhaafde.

Met de verkoop van de gebouwen van de Rode hoed in november 2015 aan Amerborgh sluit de stichting een periode van bijna 25 jaar af. De naam is in augustus 2016 veranderd in ‘Steunstichting Banning Vereniging’. Deze steunstichting heeft nu zelf geen directe band meer met De Rode Hoed. De huisbaas-relatie is beëindigd. Maar de Banning Vereniging blijft inhoudelijk wel samenwerken met De Rode Hoed.

Nieuwe fase

Voor de steunstichting is nu een volgende fase ingetreden – in zekere zin terug naar de vorm van vóór 1991. De stichting is nu weer alleen een vermogensstichting voor een ‘goede doel’ (de Banning Vereniging). De statuten zijn in de loop van 2016 aangepast. Het bestuur is teruggebracht naar drie leden, maar wordt wel weer uitgebreid naar vier of vijf, vooral om voldoende deskundigheid te hebben op gebied van vermogensbeheer.

De stichting heeft, net als de Banning Vereniging, de ANBI-status. Een groot deel van de opbrengst van de verkoop van de Rode-Hoedpanden heeft de steunstichting teruggeleend aan de nieuwe eigenaar in de vorm van een hypotheek.

Het beleid is er nu vooral op gericht het vermogen zo te beheren dat het voortbestaan van de Banning Vereniging financieel kan worden gewaarborgd. Het grootste deel van dit vermogen ligt nog vast in de hypotheeklening bij Amerborgh. (Zie verder het Jaarverslag 2015.) De komende jaren komt dit geld langzaam vrij. Een van de beleidsvragen voor het bestuur is of zij het vermogensbeheer zelf wil (blijven) doen of dit gaat uitbesteden.

Het bestuur komt in de nieuwe fase ongeveer driemaal per jaar bijeen.